Sabah ezanından önce uyanır oldum. Son yıllardır durum böyle. Yaş ilerledi. Artık uyku çok sevimli değil. İlk işim "ben uyurken dünyada ne olmuş, ne bitmiş!" onu merak etmek ve yerli ve yabancı haber kaynaklarını şöyle bir gözden geçirmek. Sonra sırası ile "sahibinin sesi köpek medya" tarafından kovulan "sevdiğim veya sevmediğim" you-tube üzerinden yayın yapan gazetecilerin kanallarını izlemek.
İçlerinde Sam amca'nın çocukları dahil şöyle bir gözden geçiririm. Ne düşünüyorlar? Nasıl günceli yorumluyorlar vs kabilinden. Yılmaz Özdil hafta içi saat 8:00 gibi bir gece önce hazırladığı videosunu yayınlar. Ben saat 9:00 gibi diğer yayınları gözden geçirdikten sonra onu izlerim. Kahvaltı sonrası Türk kahvesi tadında. Bildiklerimi hatırlatır. Bildiklerimin ayrıntısını verir ve hiç bilmediğim konular hakkında da bilgi verir. Ortak noktamız Kemalizm. Ama her konuda mutabık değiliz. O da ben de "eyvallah etmeyen" bir yaradılışa sahibiz.
Ama benim için çok değerlidir. Ve bu sabah gözlerim onu aradı. Yok! Haberini erkenden aldım. Acil şifalar diliyorum. Allah eksikliğini göstermesin. Çok değerlidir.
