Malum, her ne kadar kamuoyunda bilinen adı "sokak hayvanlarına dair yasa" olsa da
Sahipsiz sokak hayvanlarından asıl kasıt köpeklerdir.
Sahipleri tarafından doğaya salınan,terk edilen veya evden kaçan kedi,hamster,muhabbet kuşu vs gibi canlılar hedef değildir elbette.
Bu özünde bir "köpek yasasıdır"
Her şeyden önce;
ne bu yasayı çıkaranların, ne bu yasayı destekleyenlerin, ne de bu yasaya karşı çıkanların elinde
sokak köpekleri ile ilgili sağlıklı bir veri olmadığı açıktır.
Mesela şu hayati soruların net yanıtı yoktur!
-Kaç sokak köpeği var? Kimine göre bir milyon, kimine göre dört milyon?
-Bu sahipsiz köpeklerin ağırlıklı cinsi, cinsiyeti, kaçı dişi, kaçı erkek? Biliniyor mu? Hayır.
-Bu sahipsiz köpeklerin menşei nedir? Ne kadarı ehilleştirilmemiş, kırsalda çoğalıp kentlere gelenlerden oluşur?
Ne kadarı sahipleri tarafından terk edilmiş eski ev köpekleridir? Bu da bilinmiyor.
Bu konuda en ufak bir bilgi veya haber yok.
Ya hocam bu bilgilerin ne önemi var? Demeyin.
Bu bilgi sağlıklı bir politika oluşturmanın omurgasıdır.
Bu veriler neden önemli?
Mesela, siz hiç sokaklarda Pug sürüsü gördünüz mü?
Mesela, Pomeranian çetesi,mesela insan parçalayan bir King Charles gurubu?..
Haydi diyelim bunlar küçük cinsler.
Doberman çetesi gördünüz mü? Pit Bull, Danua, Golden Retriever, Dalmaçyalı, Husky sürüleri?
Bırak çetesini, sürüsünü! Sokaklarda, arazide bunlardan birisine rastlamanız bile sürpriz olur.
Ki! Ülkem insanı pet shop'lardan bu cinslerin yavrularını satın alır. Marka ve moda bu cinslerdir.
Peki bu cinsler sahipleri tarafından hiç terk edilmiyor mu?
Olur mu öyle şey.
Kentlerde sahipleri tarafından sokağa terk edilenlerin nerede ise tamamı
bu "marka,moda" tabir edilen cinsler, bu canlılar.
Pekala biz onları neden sokaklarda, sürüler halinde göremiyoruz?
Çünkü, onlar sokaklarda, arazide hayatta kalma becerisi olmayan canlılar. Hayatta kalamazlar.
Onlar gerçek sokak köpekleri için
sadece bir öğün. Küçükleri sabah kahvaltısı, büyükleri akşam yemeği.
Geri kalan kısmı da alışık olmadıkları sokak, arazi koşullarında ya açlıktan yada soğuktan telef olur.
Bu gün şehir sokaklarında hakim köpek türü genel isimleri ile Anadolu Çoban köpekleri ve melezleridir.
Anadolu çoban köpekleri ve onların hayatta kalan diğer cinslerden olma çocuklarıdır.
Pek çoğumuzun yanlış isimlendirme ile Akbaş, Karabaş dediğimiz cinslerdir.
Özgür ruhludur. Sürü psikolojisi ile hareket eder. Sürüsüne ve liderine sadıktır.Diğerleri onun için tehdit teşkil eder.
Bu cinsler ve yavruları kolay kolay kentliler tarafından sahiplenilmez.
Çünkü apartman dairesinde yaşatılamaz.
Küçük bahçelerde, site ortak alanlarında barındırılması çok zordur.
Marka,moda köpek cinsi olmadıklarına göre, apartman dairesinde, rezidanslarımızda, sitelerimizde ev köpeği olarak
tercih edilmediklerine ve yaşayamayacaklarına göre, yani önce pet shoplardan alınıp sonra sokağa terk edilmeyen
cinsler olduklarına göre kentlere hakim olan bu hayvancıklar nereden geldi?
Nereden gelecekler!
Senin benim gibi, senin benim bir önceki atalarımız gibi kırsaldan geldiler.
Terk ettiğimiz yerlerden geldiler.
Mezralar, köyler, çiftlikler, tarlalar, bahçeler bizim tarafımızdan terk edilmedi mi? Yani insanlar tarafından terk edilmedi mi?
Kırsal nüfusumuz %6'lara kadar düşmedi mi?
Sadece köyü, bahçeyi, tarlayı terk etmedik ki.
Köyümüzü, evimizi, bağımızı,bahçemizi, ineğimizi, koyunumuzu, tavuğumuzu koruyan bu hayvanları da terk ettik.
Onları da geride bıraktık.
Terk etmeye de devam ediyoruz.
Terk edilen bu canlılar elbette kırsalda "kısırlaştırma" gibi bir gelenek olmadığı için iç güdüsel olarak
olabildiğince çoğaldılar.
Bulabildiklerini yediler.
Ve hayatta kalma iç güdüsü ile insanların olduğu yerlere, yavaş yavaş kentlere geldiler.
Zamanının eşsiz bağ,bahçe,mal,davar savunucularıydı onlar.
Yaşam alanları o geniş arazilerdi.
Bu hizmetleri karşılığında insandan sadece şevkat ve beslenme talep ederlerdi.
Yaşam alanlarını yok ettik biz.
Beslenemediler.
Yiyecek nerede bulunur sorusunun onlar için tek cevabı "insanın olduğu yerde" dir.
Onlar da bizim yaşam alanlarımıza geldiler.
Çözüm her zaman, her koşulda olduğu gibi ülkemizde kırsalda başlar.
Sebeplerle değil sonuçlarla uğraşmaktan yorgun düşeriz.
Şimdi.
Bu masumları sahiplen bakalım.
Her birisi 20-50 kilo.
Rezidansında mı besleyeceksin? Sitenin bahçesinde mi? Kendinin zor sığdığı apartman dairen de mi?
Haydi seferberlik başlat. Sahiplen bakalım.
Yok ben almayayım. Benim imkanlar malum.
Ama sokakta seninleyim.
Bakalım o seninle sokakta olmak istiyor mu?
O seninle sokakta değil de bir bağ, bir bahçede, özgürce sahipleneceği bir arazide olmaktan mutlu olacak!
Fino mu o?
Anşante!
Daha önce de dediğim gibi sorun kırsalda başladı, kırsalda biter.
Dev.
Kilometrekarelerce büyüklükte koruma alanlarında,
öncelikle dişiler kısırlaştırılmak üzere rezervuarlar belirlenir.
Doğa sit alanları gibi.
İsteyen gidip o alanları ziyaret eder.İsteyen o alanların ikamesine fon sağlar.
Dünyada pek çok tür için benzer alanlar var. Pandalar, Kurtlar, Ayılar,Geyikler, Su Samurları vs.
Bizim de bir türlü sahiplenemediğimiz (genel anlamda) köpek doğal yaşam bölgelerimiz olur.
