Çok üzülüyoruz diyor arkadaşlar. "Kendisini milliyetçi olarak tanımlayan." Milliyetçi siyasi partilerin böyle birbirlerine girmelerine çok üzülüyoruz diyorlar. Hiç üzülmeyin sevgili kardeşim.
Bunun böyle olacağı zaten belli değil miydi? Ben sürekli olarak ne söyledim ve söylüyorum? Türkiye'de milliyetçilik üzerine ne bir üzerinde mutabık kalınmış doktrin var ne de bu konuda yetişkin, etkin bir lider ve lider kadrosu. Zamanında kendisini "solcu" olarak tenımlayan insanlarla dalga geçerdik. Aynı şeyi söylerdik.
Üzerinde mutabık olduğunuz ne bir doktrininiz var ne de konuya hakim lider ve lider kadronuz. Kırk fraksiyona bölünmüşlerdi. Belki daha da fazla. Kulaktan dolma bilgiler ile ahkam keserlerdi.
Hiç bir ilkeyi içselleştiremediler. Benzer durum şimdi milliyetçiler arasında. Kitaba hemen ortasından gireyim.
Mustafa Kemal'e mesafeli olan, hatta onu sevmeyen ve hatta ondan nefret eden adam milliyetçi olabilir mi? Kemalist doktrini bilmeden, incelemeden onu zihninde yasaklayan insan nasıl milliyetçi olabilir?
Bu "ben müslümanım ama peygamberi sevmiyorum, onun öğretilerini kabul etmiyorum. Kuran-ı Kerim beni ilgilendirmiyor." demek ile aynı kapıya çıkar.
İşte Türkiye'deki milliyetçiliğin sorunu da bu! Milliyetçi görüşün içinden Mustafa Kemal'i çıkarırsanız gelip geleceğiniz nokta da bu.
Ya Sam amca'nın kucağına ya karşı devrimcilerin yalağına veya bölücülerin dümen suyuna savrulursunuz. Mustafa Kemal, Kuvva*i Milliye işin içinden çıkarsa, henüz bu zihinlerde sindirilememiş ise!
Milliyet gider ortaya "çilik" kalır. Günümüzde de olduğu gibi "çilik" zamanla "cılık" ve "cılk" olur. O yüzden hiç üzülmeyin. Su akar yolunu bulur!